Ruim een weekje geleden arriveerden we op het vliegveld in Cancun, Mexico. Geen test (dat was wel voorwaarde), maar helaas wel mondkapjes in het vliegtuig van Aero Mexico. Had het niet verwacht gezien alle positieve verhalen van velen dat je in Mexico niets merkt van alle gedoe. Nou ja, het is maar het vliegtuig, dacht ik toen. Bij aankomst op het vliegveld weer een kapje op en toen op weg naar de huurauto. Buiten aangekomen viel het me direct op. Alle chauffeurs van de vele busjes die af een aan reden allemaal met kapjes. Ook de medewerkers bij het afhalen van de huurauto maakten hierop helaas geen uitzondering.
Ik was verbaasd. Is dit nou het land dat zo vrij is van alle maatregelen? Volgens mij hebben ze hier geen lockdowns gehad, maar voor de rest zie ik heel veel borden met allemaal tekens van verplichte mondkap, afstand houden, handen wassen, et cetera. We zitten nu in Mérida, de hoofdstad van de provincie Yucatan en vrijwel iedereen draagt een kapje, binnen en buiten. Ook kleine kinderen, stoere gasten op een brommer, oudjes die ziels alleen op een bankje zitten. Iedereen lijkt zich te hebben aangepast aan een nieuw soort normaal. Gisteren waren we in Celestun voor een boottocht naar de flamingo’s. Ontmoetten we een Oostenrijks jong stel die in onze boot meegingen. Droegen een mondkap. Bij mijn vraag waarom ze dit deden, antwoordden ze ‘dat dat heel normaal was’. Toen ik zei dat we niet normaal moeten maken wat niet normaal is, zette ze het beiden af.
Ook word je hier dood gegooid met desinfecterende handgels. Uiteraard passen wij elke keer maar ik merk wel dat wij een uitzondering zijn. Iedereen is naar mijn idee vrij om te doen en laten wat men wil maar het is wel een beetje pijnlijk te zien hoezeer men hier kennelijk is meegegaan in het stramien van ‘do as you are told’. Het bevestigt wel iets dat ik al langere tijd zeg, vaak tot onbegrip van de mensen die mijn lezingen bijwonen. Het kritische denkvermogen en collectieve bewustzijn van de nederlander is relatief bezien een van de hoogste van de wereld. En dat wordt vooral bevestigd als je effe buiten Nederland kijkt hoe het daar gaat.
Wij hebben veel kritisch denkende mensen die zich durven uit te preken. Die zich verdiepen in de materie en niet schuwen om aan hun eigen waarheid gehoor te geven. Vaak soms met persoonlijke offers tot gevolg. Het maakt me trots om Nederlander te zijn. En geeft me de bevestiging dat ik hier nu hoor te zijn. Wij kunnen het voortouw nemen. Wij kunnen de inspiratie zijn voor vele andere landen, net zoals de truckers in Canada dat waren.
Verder is het hier fantastisch mooi. Prachtige stranden, oude ruïnes, vriendelijke mensen. We genieten volop. Het leven is mooi. Je vrij voelen is mooi. Viva Hollanda!