We zitten in hetzelfde bootje
“Niets meer bezitten en toch gelukkig zijn.” Een van de meest opvallende mantra’s van het World Economic Forum en ook een van de vele duidelijke boodschappen die de elite figuren de wereld hebben ingestuurd welke door velen niet werden geloofd. Het was een complot theorie, niets van waar. Waarom zou men zoiets willen, we zijn toch geen China hier in het Westen?
Begrijpelijke reacties, maar inmiddels flink achterhaald door de wrange realiteit. De controle maatschappij die steeds meer vorm krijgt (kijk maar naar wat er momenteel in China gebeurt met hun “corona app”) gekoppeld met de ontwaarding van het vermogen van mensen (kijk maar naar de torenhoge inflatie en de oplopende schuldenlast van een steeds groter deel van de mensen), het dichtgooien van de horeca en cultuursector (kijk maar naar de lockdowns en de vele faillisementen als gevolg daarvan) en de onteigening van privé bezittingen. De boeren zijn nu aan de beurt, maar daar zal het niet bij blijven. Het doel is namelijk dat alle bezittingen en vermogen in handen komen bij degenen die deze lugubere plannen hebben bedacht en proberen te implementeren via hun goed betaalde lakeien: de politici, de media, big tech, big pharmacy, en big money. “You will own nothing, and you will be happy.” Precies, die agenda dus. Agenda2030 noemen ze het bij de VN. Precies hetzelfde, alleen anders verpakt. Wat mooier, zeventien doelstellingen waar iedereen die alleen naar de verpakking kijkt, gehoorzaam achter gaat staan. Schijn bedriegt echter. Niets is wat het lijkt…
Het is vreselijk dat zoveel boeren momenteel bedreigd worden in hun voortbestaan. Wat in vele generaties met hard werken is opgebouwd dreigt met een simpele pennenstreek te worden uitgewist. ‘Jammer dan, hier heb je wat geld, en veel succes met je verdere leven,’ dat is de ontnuchterende boodschap van wat dames en heren in mooie pakken die waarschijnlijk nog nooit een koe hebben gemolken. Het uitmelken van mensen is kennelijk meer hun ding. Sorry voor mijn sarcasme. De ‘silver lining’ is wel dat er nu versneld velen de ogen wordt geopend wat er werkelijk gaande is, die agenda, weet je wel. Natuurlijk als eerste de mensen die direct worden getroffen in hun persoonlijke situatie, maar ook vele anderen die van dichtbij of een afstandje tot nog toe toekijken. En wie het eenmaal ziet, kan het nooit meer ontzien. Zo werkt dat nu eenmaal met bewustzijn…
Toekijken, een woord dat we toch echt moeten vervangen door iets anders. We kunnen namelijk niet langer passief blijven toekijken en ons hoofd meewarig schudden. We zullen ons moeten uitspreken, ons verbinden, en kijken welke acties nodig zijn om te stoppen nog langer mee te werken aan de uitrol van deze agenda. Ieder op zijn eigen manier, met de talenten, middelen, en netwerk dat ter beschikking is. Alleen moeten we zorgen dat alles wat we doen geweldloos gebeurt, dat we ons fatsoen houden en onze beste kant laten zien, niet de slechtste. Anders verlagen we ons tot het niveau waarop de ‘anderen’ zitten en dat spel verliezen we altijd. Zij hebben immers alle middelen om die slag te winnen. Het mag dus geen slagveld worden.
Er is kracht in aantallen. Daarom is de steun van de nu vaak nog stille massa nodig om aan de winnende hand te geraken. Daarom mogen de acties niet leiden tot verlies van de sympathie en steun van de mensen die van de zijlijn toekijken. We moeten zorgen dat ook zij stappen in het veld waar de actie plaats vindt en aan de goede kant meestrijden. Dan is er voor de heersende elite geen houden meer aan. Dan gaat het hele plan niet door en kunnen de boeren ons gewoon blijven voorzien van gezond eten. Een gezond lichaam met een gezonde geest, de instrumenten van onze ziel in dit aardse bestaan.
Het zal niet van vandaag op morgen gaan. We hebben geduld nodig. We hebben daadkracht nodig. En we hebben elkaar nodig. Want alleen is maar alleen. We kunnen nu een nieuwe samenleving bouwen, want de oude bestaat niet meer. Een nieuwe wereld is in opbouw. Laten we er iets moois van maken. Laten we strijden met het zwaard van de liefde. En laten we het met elkaar doen. We zitten namelijk allemaal in hetzelfde bootje.