Wond of wijsheid de keus is aan ons
Er was eens een tijd waarvan men zei, dit nooit weer. Miljoenen mensen gediscrimineerd, in kampen gestopt, onderworpen aan medische experimenten. Vanwege hun ras, hun religie, hun afkomst. Velen overleefden het niet. Sommigen die hun straatje wilden schoonvegen zeiden, we wisten het niet. Wat een drama, wat een menselijk lijden, wat een duivels plan. Het zou nooit meer gebeuren, zei men in koor.
Nu, tachtig jaar later, worden er weer mensen gediscrimineerd en aan medische experimenten onderworpen. Ook sterven er meer mensen dan wellicht ooit tevoren. Het ontbreken van noodzakelijke zorg omdat men het niet nodig vond en nog steeds vindt om de capaciteit in ziekenhuizen te vergroten. De geestelijke nood in de vorm van angst, stress, eenzaamheid, verdriet, wanhoop. En ook de bijwerkingen van de prikjes, zelfs tot de dood aan toe. Dit keer is het niet een gele ster die iemand markeert als een afvallige, maar een digitaal ID met een groen of rood vinkje. Dit keer is het niet vanwege ras of religie, maar omdat mensen niet meegaan in het verhaal van de autoriteiten doch blijven staan in hun eigen waarheid. Dit keer zijn er geen concentratiekampen maar noemt men het quarantaine faciliteiten of worden mensen simpelweg opgesloten in hun eigen huis. Hebben we dan niets geleerd van het verleden? En gaan we later, als het leed is geschied, ook weer onze handen in onschuld wassen en in koor prediken, we wisten het niet?
Een donkere agenda welke destijds onder de ontzielde leiding van Hitler werd uitgestrooid over een selectief deel van de bevolking wordt nu over de hele wereld uitgerold. Het is hetzelfde bewustzijn, hetzelfde donkere kleed, alleen andere heerschappen die het dragen, andere lakeien die het uitvoeren. Een bewustzijn van verdeel en heers, waarbij de macht in handen is van enkelen en de rest is gedegradeerd tot slaven. Een bewustzijn waarbij het velen koud laat dat er naar schatting meer dan honderd miljoen mensen met de hongersnood worden bedreigd in wat we noemen ‘de derde wereld’ door alle lockdowns in de ‘eerste wereld’. Zolang wij maar gezellig met onze kindertjes getest en wel naar het pretpark kunnen, of met een masker languit op een strandje liggen ergens in een verlaten paradijs. Wat een zielig gedoe.
Velen vragen zich af, wat gaan ze nu weer doen, wat is de volgende stap en hoe donker gaat deze winter worden? Maar mensen, dat is niet de goede vraag. De echte vraag die we zouden moeten stellen is, wat gaan wij nog verder toelaten, wat is onze volgende stap? Wij zijn geen slachtoffers, tenzij we ons gewillig laten slachten. Wij zijn niet machteloos, tenzij we onze macht uit handen geven. Wij hebben de macht, de kracht en de potentie om elke mogelijke verandering te creëren. Door uit dit lage bewustzijn te stappen en te herrijzen als een Phoenix uit zijn as.
Wij zijn scheppers! En we zijn allen verbonden met elkaar, vingers van dezelfde hand. Als één vinger pijn doet, doet de hele hand pijn. Laten we daarom stoppen met alleen maar toekijken hoe we van de ene in de andere put worden gestopt. En in onze kracht gaan staan om een wereld van liefde te creëren waarin we allemaal weer vrij zijn om elkaar te omhelzen. We kunnen het. We willen het. En nu moeten we het doen.
Het is echt aan ons. Slagen we nu voor de test waar we zo’n tachtig jaar geleden volledig door het ijs zijn gezakt? Kunnen we de wonden die we collectief hebben opgelopen nu wel helen en vertalen in wijsheid? Iedereen moet het antwoord op deze vragen zelf geven. Niemand kan dat voor je doen. Maar besef wel dat wat jouw antwoord ook moge zijn, jij bent die éne vinger van die hand waar we allemaal onderdeel van zijn. We zijn zo diep met elkaar verbonden dat jouw pijn ook de mijne is. En jouw vreugde is ook de mijne.
Kijk naar een kind. Bewonder zijn schoonheid, zijn onschuld, zijn speelsheid. Kinderen hebben nog een heel leven voor zich. Laten wij zorgen dat we iets moois achterlaten. Dat zijn we verplicht als generatie. Niet omdat iemand ons dat vertelt, maar gewoon omdat we leven met ons hart open. Een hart dat gebroken is. Een hart dat het licht doorlaat. Een hart dat iets moois geeft. Het mooiste wat er is, liefde…